Column: Donker, vies & koud is niet lelijk

Terwijl ik achter mijn laptop kruip is het al aardig donker buiten en niet koud, maar vies koud. Een term geleend van de buurvrouw van drie hoog. Koud kan klaarblijkelijk doorgroeien naar vies koud wanneer er wind en regen bij komt. Het klinkt als een promotie, maar zojuist op de trap aan haar verbeten gezicht te zien, is dat het niet.

Turend naar buiten over de gracht (ja, ik leef momenteel als gordeldier) barst het van de kinderen met lampionnen, dartelend en banjerend door de plassen. Het donker en vies koude weer weerhoudt ze er niet van te zingen en de donkere straten te ontdekken ter ere van Sint-Maarten. Het heeft geen tien deuren aan snoep vergaren geduurd voordat de kopman van de kinderen de rest van zijn knechtjes heeft overtuigd de lampjes in het water te hangen en te gebruiken als lightsaber. Wat overblijft zijn gillende, gierende en zingende stemmetjes in het donker

Een schril contrast met de permanent verlichte wereld door lantaarnpalen, koplampen, oplichtende schermen van laptops, telefoons en e-readers waar wij in leven. We nemen doorgaans aan dat kinderen bang zijn in het donker maar zelf zetten we continue het licht aan en lijken we slechter op ons gemak in het donker dan ooit. Hoogste tijd voor een zelftest.

Wanneer ik alle lichtknopjes en devices uitschakel en weer op de bank plof voel ik eerst stilte en rust, maar al gauw een blokkade tussen mijzelf en de rest van de wereld opkomen. In de zevenendertig minuten dat ik dit experiment heb volgehouden voel ik me beperkt, belemmert en nutteloos. Een soort van gevangen in een vreemd grensland dat noch bij vandaag, noch bij morgen hoort. De tijd lijkt tergend langzaam te gaan en ik betrap mezelf op het aansteken van een kaars voor de ‘sfeer’.

Een van de mooiste dingen aan op jezelf wonen is dat je met vuur mag spelen, zonder dat iemand er wat van vindt. Een paar krant katernen, dorren blaadjes van de kamerplant, tandenstokers en schoenveters verder ruikt het in huis naar een woeste zomeravond ergens in zuid Cambodja en heeft het belemmerende donker plaatsgemaakt voor een gevoel van spanning en vrijheid.

Het donker van een uur daarvoor voelt niet meer nutteloos en beperkend, maar heeft een krachtig en opstandig karakter gekregen. Alsof ik de ruimte kan opeisen en buiten alle tijd en gedachtes om het donker kan omarmen. Het verfrissende fluïdum aan geuren wakkert een energie aan sterker dan welk game changing dieet dan ook.

Ik trek mijn jas aan, sprint naar buiten.. heerlijk! Een soort krachtige magie van vochtig gras en brandend hout gecombineerd met een naderende regenbui. Ik sluit aan bij het kinderpeloton en zing uit volle borst mee met liedjes waarvan ik al lang niet meer wist dat ik de tekst nog kende. Het donker voelt lichter, vrijer en vloeiender dan ik me had kunnen voorstellen. En dat is niet alles. Ik heb geleerd dat:

• Honden geen fruit mogen eten want als die dan in huis poept krijg je een mandarijnen boom voor de tv en dan zie je niets meer;
• Wanneer je haast hebt op de fiets, je altijd moet denken aan dat je moeder boos wordt of dat je op tijd moet komen om de wereld te redden, want dan kan je harder;
• Je in het donker goed snoep kan verstoppen achter een boom of onder een auto. Dan lijkt het alsof je nog niet zo veel hebt en krijg je aan de deur meer;
• Ouders die kinderen een dubbele naam geven kunnen niet goed kiezen. Die kunnen voortaan beter hun kind Twix noemen. Lekker makkelijk en iedereen vindt het toch wel lekker;
• En niet geheel onbelangrijk een sprintspringwedstrijd de brug op verloren, maar wel in het minst aantal sprongen naar de overkant gekomen, dus ook ik kreeg snoep.

Al met al een vruchtbare avond als je het mij vraagt. Wanneer ik blind vertrouwd had op mijn eigen aannames en de grimas van de buurvrouw had ik de donkere vies koude tijd van het jaar totaal ander beoordeeld en wat prachtige ervaringen gemist.

Kortom, veranderingen, hernieuwde energie en inzichten hoeven niet gepaard te gaan met dingen slopen of stoppen, of juist nieuwe dingen doen of opbouwen. Alleen al het herzien van je mening of oordeel en daarmee je houding ten opzichte van hetgeen wat er al is aanpassen werkt wonderbaarlijk wel. In dat kader gaan we het bewegen wat we al kennen verder uitbuiten komende week bij WattCycling en wat variaties in de wielersport verder onderzoeken. Maak je klaar voor de vies modderige cyclocross, koude wintertriatlon en de donkere hal van de Zesdaagse!

De WattCycling trainingen staan komende week in het teken staat de gevarieerde koers. Nog geen lid? Volgende week organiseren we ook veel leuke trainingen. Doe een introductietraining en ervaar ook de meerwaarde van de WattCycling trainingen!