Column: Het gezicht van zilver
Je bent in de vorm van je leven, je hebt je het snot voor de ogen getraind, proeft vaker de smaak van bagger en bloed dan andermans speeksel en je hebt dit seizoen al meerdere malen laten zien dat je over de sterkste eindspurt beschikt. Je hebt er alles voor gelaten en bent bereid er alles voor te geven. Het klinkt als de perfecte cocktail van aminozuren voor die ene titel: de wereldtitel veldrijden. Zo zag het er ook uit voor Annemarie Worst, tot 100 meter voor de finishlijn…
Met een hartslag hoger dan de Mauna Loa vulkaan en benen die ieder moment konden ontploffen als een mentos in een cola leek een laatste aanzet voldoende om over de blond vlecht heen te trekken wat zo diep wordt begeerd: de regenboogtrui.
En toen was daar Ceylin del Carmen Alvarado, een naam zo mooi dat het niet zou misstaan als Knorr wereldgerecht of albumtitel van het muzikale meesterwerk van Antonio Carlos Jobim. Als een perfecte pinã collada met een lach waar mevrouw P. Aradontax jaloers op zou zijn vloog ze als een ware Pegasus concurrente Annemarie Worst voorbij. Spanning, pracht, emotie, afzien, geboren en gebroken dromen; als je nog geen hartritme stoornis had zou je er een van alle gemixte gevoelens gekregen hebben in die paar seconden.
Nu ben ik uit het roeien gewend dat alleen een eerste plek telt. Alleen de winnaar ‘trekt een blik’ en krijgt metaal naar verdienste. De nummer twee is daar niets meer dan de eerste verliezer. Een vreemde gewaarwording in en land waar een tweede plek op een WK voetbal uitbundiger gevierd wordt dan de Spanjaarden doen bij de wereldtitel.
Hoe oer-Hollands Annemarie ook mag ogen in haar fysieke gelaat, het bekwam haar als de hond de knuppel na het stelen van de worst. Al tandenknarsend scheurde ze alle Dominicaanse gerechten uit het kookboek, haar tranen vol verdriet gutsten zo rijkelijk dat de mannenkoers op zondag er eentje werd met overal bagger en plassen. Nog voordat de podiumceremonie daar was, werd de Rotterdamse wijk Beverwaard uit de Bosatlas gekrast en alle foto’s van de vakantie op de Dominicaanse Republiek van de telefoon verwijderd. De teleurstelling was zo groot dat ze door het podium leek te zakken en met de seconde verder verbleekte naast, de van prinses tot koningin evoluerende, Alvarado. ‘’Ik kom niet voor een tweede plek. Punt.’’
Absoluut niet willen verliezen is het Nederlandse volk redelijk vreemd. Wij verliezen geen goud, maar winnen zilver. Maar niet voor Annemarie. Ontroostbaar en vol onbegrip was het maar de vraag of ze ooit nog zou kunnen slapen en de zon gewoon weer zou opkomen.
Hoe pakt Annemarie Worst de draad weer op? Hoe moet het leven verder? Dat leken we ons allebei af te vragen op deze donkere zaterdag avond. Zij op een donker militair vliegveld in Zwitserland, ik vol mededogen achter een kaasfondue. De waarheid is; men kan geen omelet maken zonder eieren te breken. Het mislopen van de wereldtitel is geen probleem dat dient te worden opgelost, maar een werkelijkheid die ze dient te ervaren.
Vier dagen na de Zwitserse deceptie, die verre van neutraal werd doorleefd, wist ze haar houding los te rijden en na een reeks waanzinnige intervallen solo aan te komen bij de cross in Maldegem. Het patroon van teleurstelling, verdriet en zelfmedelijden werd doorbroken door sportieve revanche.
Annemarie geeft niet op, maar start opnieuw. En gelijk heeft ze. Het kan haar wel een worst schelen. Ieder fietsleven is als een interval waar het soms hard gaat en soms stilvalt. Dat zijn de momenten waar het verschil wordt gemaakt.
Veel leuker dan vallen en opstaan is staan en opvallen. En dat leer je weer door vallen en opstaan. Laten we dan ook niet blijven zitten en ons opmaken voor intervallen in- en uit het zadel bij WattCycling.
Geef zilver een gezicht. Zorg dat een tweede plek telt.
Geschreven door WattCycling trainer Boyd ‘El Tractor’ Welsink
Ook een onverwoestbare tractor kan wel eens sputteren
Wil je ook trainen bij WattCycling, maar nog geen lid? Volgende week organiseren we ook veel leuke trainingen. Doe een introductietraining en ervaar ook de meerwaarde van de WattCycling trainingen!
