Column: te mooi om niet waar te zijn
Soms zijn dingen gewoon te mooi om niet waar te zijn. De winst van Bauke Mollema in de Ronde van Lombardije is zo een ding. Dat Bauke, vakkundiger harkend dan een hovenier en schokkender ploeterend dan een defibrillator, dit moest doen één week voor de techniektrainingen bij WattCycling is wat we noemen timing.
Fenomenaal natuurlijk dat ‘Lau’ zijn maatje ‘Bau’ ziet winnen in zijn afscheidskoers. Nog mooier dat ze al hadden afgesproken die avond samen af te sluiten met een door de nebbiolodruif gevormde fles Barolo, ook wel de wijn der koningen genoemd. Hoe toepasselijk wil je het hebben? Een tongstrelende druivensap die zo stroef en wrang door de mond gaat dat het de mond doet samentrekken. Letterlijk, de eiwitten van het wangslijmvlies in de mondholte worden namelijk gefixeerd door de tannines uit de wijn. Als we de beelden van de laatste dertig kilometer van Lombardije erbij pakken kunnen we niets anders stellen dat Bauke al een voorschot had genomen op de overwinning en zijn bidons gevuld had met een straffe Barolo uit 1992.
Een fles uit het jaar dat, 1134 kilometer van de finishplaats in Lombardije, een jonge Fin een flatje op de Liendenhof 249 in Gaasperdam betrok. Motorisch gezien een kruising tussen Bauke Mollema en een kapotte rolstoel, maar in briljantie, vakmanschap en zuiverheid zijn tijd ver vooruit. Dat vooruitdenken en vooruitdoen is altijd zo gebleven. Levend in een functioneel ingericht appartement met Ikea meubels, zonder snuisterijen, kunst aan de wand, of ook maar iets wat vandaag de dag door zou gaan als ‘lekker gezellig’.
In de loop der jaren maakte het stille onbekende van deze Fin plaats voor affectie, bewondering en pure vormen van sportemotie wanneer hij zich ‘mollemalend’ voortbewoog over heilig gras. Dit met steeds meer fanmail tot gevolg, met na een poosje opvallend veel geboortekaartjes van families die hun pasgeboren zoon Jari hadden genoemd. Jari heeft toen besloten ze te bewaren om de nieuwe Jari’s na vijf jaar persoonlijk een kaartje te sturen. Een project wat tot op de dag van vandaag netjes wordt uitgevoerd.
Wat zou het toch mooi zijn als Jari nu een kaartje zou sturen aan Bauke ter felicitatie. Gewoon van de ene mastodont in eenvoud naar de ander. Een regel of twee à drie, niet te gek. Zo niet stilistisch geschreven dat ze, los van die ene oude dokter met een vulpen, de enige twee mensen zijn die het handschrift kunnen ontcijferen. Een soort codetaal zonder dat ze het zelf door hebben. En dat Bauke dan Jari uitnodigt voor een fles Barolo en ze het leven, het liefhebben van de sport en het leveren van grandioze prestaties zonder gracieuze techniek bespreken.
Bij deze vraag ik patent op het filmscript aan. Minimaal 3,5 uur aan oersaai, ongecensureerde puurheid van buitengewone goesting en echtheid waar de klasse vanaf druipt als de restjes wijn van een kurk. De kans is misschien klein, maar het is te mooi om niet waar te zijn…
Nog geen lid? Volgende week organiseren we ook veel leuke trainingen. Doe een introductietraining en ervaar ook de meerwaarde van de WattCycling trainingen!