Column: Wat als…

 In WattCycling column

Wanneer ik deze twee woorden in de maagdelijk witte zoekbalk van zoekmonster Google type blijkt maar weer eens dat Google en ik er andere vraagstukken op na houden. De suggesties om deze zin te voltooien gaan van Wat als het bbp daalt, via Wat als 5 rollen docent niet in orde zijn naar Wat als je aangebroken witte wijn drinkt. Een top drie waarvan je bijna zou denken dat Siri niet stiekem meeluistert.

Wat als is een bevraging die in de meeste gevallen leidt tot een gedachte over een potentieel reële optie, die tot op dat moment nog geen werkelijkheid is geworden. Het kan aanzetten tot denken, fantaseren, proberen en variëren. Een vrij sterk effect voor slechts twee woorden, en daarmee ook een gedachtegoed waarin ik graag rondjes fiets.

Twee woorden die het ook al decennialang goed doen in de wondere wereld van het wielrennen. Wat als Jean Robic niet absoluut recordhouder valpartijen was geweest? Wat als Anquetil niet zo vaak materiaalpech had gehad? Wat als Mathieu van der Poel zijn jasje op het WK tien minuten later had uitgedaan? En zo kunnen we nog wel een aantal rondjes om de kerk doorgaan.

Als liefhebber van fantaseren en mooie verhalen koers ik hier rustig in mee. Zo ontplooide mij, als een vouwfiets die de trein verlaten heeft, onlangs de vraag; Wat als fietsen louter zou draaien om wie er technisch mooi en hard kan rijden, wie zou er dan kampioen zijn? Een soort stijldansen en 100m sprint gecombineerd, alleen dan op de fiets.

Tot mijn verrassing bleek bij wat willekeurige zoektermen telkens eenzelfde naam, als een soort Hotel California in de Top 2000 lijst, naar de toppen gestuwd te worden. Nota bene een wielrenner van weleer: Bert Oosterbosch.

Een wielerheld, volgens sommigen misschien wel de beste Nederlandse wielrenner ooit. Met een museum in Eindhoven, en minstens zo veel roem als Patrick Roest in Lekkerkerk, niet helemaal in de vergetelheid geraakt. Maar, als bij de cadans in een steile klim, wel een klein beetje weggezakt.

Hij werd wereldkampioen op de baan in Amsterdam door in de finale verrassend Francesco Moser te verslaan, won veertienmaal de proloog van een meerdaagse wedstrijd, reed Hennie Kuiper uit het wiel in Bordeaux in 83’ en stond als befaamd hardrijder aan de voet van tal van overwinningen voor de TI Raleigh ploeg.

Elke keer als Oosterbosch op zijn ‘Tony Martins’ het hardrijden tot kunst verhief, en Jan Raas of Gerrie Knetemann het afmaakten, voegde dat weer iets toe aan de legende van de ploeg. Zelden was Bert zelf het eindstation. De kwaliteiten voor pure suprematie, maar slechts de roem van hoogstens een assisterende lakei.

Bert zat zo stil op zijn fiets als een fruitmand in een stilleven. Zijn cadans zo soepel als een zomers twijgje in de wind. En hoe schijnbaar moeiteloos kilometers asfalt onder hem doortrokken, ging dat wel met eerkrenkende snelheden. Het zou tot 27 september 1981 durend voordat Oosterbosch geduchte Franse concurrentie kreeg op dit vlak, met het invoeren van de TGV.

Als het alleen aan zijn benen en techniek had gelegen, dan was Bert Oosterbosch een groot coureur geworden. Maar zijn hoofd werkte niet mee… De wil om er alles voor te doen, was er niet altijd. Dat is verleidelijk als je zo enorm goed bent. Oud-collega Leo van Vliet schat dat hij er nog geen 20% uit heeft gehaald van wat er in zat. Tweemaal werd Oosterbosch getroffen door een hersenvliesontsteking, waar in 1988 een knieblessure bovenop kwam. Zijn fiets ging aan de wilgen en wonden werden gelikt. Een jaar later maakte hij zijn rentree als amateur en won hij direct een koers in Bladel. Vastberaden om het allemaal anders te doen bleek het hem niet meer gegund en overleed hij vijf dagen later, tweeëndertig jaar oud, na een acute hartstilstand.

(Fiets)techniek is niet alles, maar een wezenlijk onderdeel van het ronddraaide genot. Hetgeen wat je past mist, als het er niet (meer) is. Laten we, zover het kan, het heft in eigen handen nemen en komende week bij WattCycling de aandacht op de fietstechniek vestigen. Gewoon omdat het kan. Want wat als…

Geschreven door WattCycling trainer Boyd ‘El Tractor’ Welsink
Ook een onverwoestbare tractor kan wel eens sputteren

 

 

Wil je ook trainen bij WattCycling, maar nog geen lid? Volgende week organiseren we ook veel leuke trainingenDoe een introductietraining en ervaar ook de meerwaarde van de WattCycling trainingen!

Recent Posts