Hongerig Huishouden (WattCycling column)

De eerste week van de Tour de France heeft al vele hoofdstukken aan het Grote Wielerboek van 2022 toegevoegd. Chaos op helse kasseien bij snelheden van boven de 80 kilometer per uur, verslagen winner Taco’s, opmerkelijke records van goedlachse Denen,  en renners die hun moraal stuk gereden zien worden door hun eigen schim. Het scala aan gebeurtenissen reikt van Strava KOM’s uit de benen trekken tot eigenhandig schouders weer in de kom trekken. En wanneer we de tussentijdse balans opmaken kunnen we in ieder geval twee dingen concluderen: Tadej Pogacar is zo goed als hij oogt en huishoudservice Helpling heeft er een hele hele grote concurrent bij… Lees verder!

Waar hij vorig jaar al in de bandensporen van grootheden als Eddy Merckx en Bernard Hinault werd geplaatst, zijn de prestaties dit jaar wederom (W)out of this world. De manier waarop Wout van Aert zowel het peloton als het asfalt aan flarden rijdt is ronduit impressionant. Het geweld waarmee hij huishoudt in het peloton is dusdanig, dat verwondering en bewondering nauwelijks mogelijk is, omdat ik iedere dag weer met verstomming geslagen wordt. Waardes, snelheden, en karakter zijn zelden zo bovenmenselijk gecombineerd in één persoon. Zijn optredens in het geel, voor zichzelf, voor zijn ploegmaats en voor de liefhebber zijn dusdanig duizelingwekkend dat ik voor de zekerheid een pilletje tegen wagenziekte pak wanneer ik de TV aan zet.

De wijze waarop hij na knap tactisch werk van Jumbo – Visma alles en iedereen verpulvert op de beklimming van de Cap Blanc – Nez is tegen het onfatsoenlijke aan. Ik zou de organisatie van de Tour de France willen adviseren alle Zwitserse Francs die binnenstromen door boetes naar aanleiding van plakbidons, verboden houdingen op de fiets, schouderduwen in de sprint of het verkeerd weggooien van afval, in een fonds te stoppen waarvan een groot deel van het peloton psychologische hulp kan ontvangen. Het moet frustreren als Taco van der Hoorn zijnde om je maandenlang minutieus voor te bereiden op een etappe, helaas tweede te worden, en hier toch proberen tevreden mee te zijn en het zien als een van de grootste prestaties uit je carrière, om er vervolgens achter te komen dat Wout van Aert een dag eerder voor de 100^e (!!) keer in zijn carrière tweede werd. Zelfs in niet winnen is Wout dus onverslaanbaar. Laat Wout alsjeblieft naar het stikstof dossier kijken, en terwijl hij de wachtrijen van Schiphol eigenhandig oplost even met Poetin bellen.

In een sterke column van Thijs Zonneveld werd het nog maar eens mooi en duidelijk onder elkaar gezet: In zijn laatste zes Touretappes werd hij 1^ste, 1^ste, 2^de, 2^de, 2^de en 1^ste. Strijdend voor het groen, rijdend in het geel, en vooral behulpzaam knechtend voor mannen als Roglic, Kruijswijk en Vingegaard won Wout al multitaskende een legendarische bergetappe, een tijdrit, een ploegentijdrit, waaieretappes, meerdere massasprints en nu dus een kilometerslange solo tegen een losgeslagen peloton.

Een magistrale overwinning waarin Wout op een klim van de 4^e categorie (860 meter a 7,9%) met 32,3 kilometer per uur gemiddeld omhoog reed. Maar liefst 8 seconden sneller dan de op een na snelste tijd (Pogacar), kwam hij in 1 minuut 37 boven. We kunnen helaas geen wattages terugvinden, maar wanneer we de tijd van de piepjonge FDJ-renner Kevin Geniets erbij pakken, met eenzelfde gewicht en bouw, kunnen we een schatting maken. De Luxemburger reed in 1 minuut 46 naar boven met een gemiddelde van 659 Watt. Een kleine rekensom brengt Wout dan op een gemiddelde van rond de 800 watt, dus tegen de 11 watt per kg, op de klim. Afgetopt met een solo van 10,4 kilometer naar de meet waar hij een gemiddelde snelheid van 61,4 km/h wist te produceren. Zelfs zijn eigen ploeggenoten, die toch dagelijks met hem rijden of trainen, blijven keer op keer verbaasd door de onwaarschijnlijke krachten.

Na het kijken van deze etappe ging ik boodschappen doen. Dezelfde huishoudelijke spullen in het mandje als exact drie maanden geleden, maar nu 14,6% duurder. Een stijgingspercentage waar zelfs La Schans des Belles Filles een beetje bang van wordt. Boodschappen zijn van een kleine drempel naar een Col van de buitencategorie aan het gaan als gevolg van duurdere grondstoffen. Het vreemde is dat als de grondstoffen op den duur weer goedkoper worden, de prijzen niet meer dalen. Het wordt nooit meer goedkoper. We wennen er simpelweg aan.

Laten we proberen aan het huishouden van Wout nooit te wennen. De mate waarin Van Aert op bijzondere wijze een spoor van vernieling achterlaat is ongekend en doet vooral de hartslag stijgen. Als meesterknecht ruimt hij de boel eigenhandig ook weer netjes op, steekt anderen netjes uit de wind en stopt zijn kopmannen na het eten en De Avondetappe netjes toe. Een fenomeen.

En de honger van Wout zelf? Die is nog niet gestild. Hij kan zich niet voorstellen achteraan het peloton te rijden en wat rond te kijken. Hij heeft niets liever dan elke dag weer een doel.

Dus concurrentie wees gewaarschuwd: Van Aert heeft nog honger! Het huishouden is nog niet op orde…

Geschreven door WattCycling trainer Boyd ‘El Tractor’ Welsink
Ook een onverwoestbare tractor kan wel eens sputteren

Komende weken staan er naast de reguliere Tour de France trainingen ook speciale Tour de France trainingen op het programma bij WattCycling! Kijk het einde van de koers vanaf de Wattbike en sprint, klim of demarreer mee met het peloton voor de zege!