Malloot van de Mont Ventoux
Het begint altijd met een mooi verhaal. Nu dus ook. Drie keer de Mont Ventoux op van drie verschillende kanten en dat op één dag. En dat je dan Cinglé du Mont Ventoux bent. Officieel ‘malloot van de Mont Ventoux.’ 140 km met 4500 hoogtemeters…
Het plan ontstond nadat ik van een buurman hoorde dat hij deze challenge een keer had gedaan. Om die berg een paar keer over te komen, besloten Anne (mijn dierbare mede-fietsavonturier) en ik, dat er ook in de winter moest worden getraind. We melden ons aan voor de d’Huez training en onder de bezielende leiding van Boyd Welsink werden we meegenomen in de fascinerende wereld van wattages, omslagpunten, cadans en PES-waarden.
We legden ons Ventouxplan voor aan vrienden die ook enthousiast raakten van dit idee. En wat begon met 2 liefhebbers, liep uit in een avontuur met 10 wielrenners, een privé kok en een filmploeg die dacht hier wel een mooi beeldverhaal van te kunnen maken.
De Club des Cingles du Mont Ventoux is een officiële organisatie, waar je je een aantal weken voordat je gaat officieel aanmeldt op hun website. Je krijgt een stempelkaart en een foeilelijk frameplaatje thuisgestuurd waarmee je op weg gaat om in Bedoin, Malaucene, Sault en op de top stempels krijgt. Dit om te bewijzen dat je deze monstertocht op 1 dag hebt gedaan.
Op de dag van onze tocht stonden onze koppies gespannen hing er een licht nerveuze sfeer. Het was ieder voor zich: je weet dat het pijn gaat doen, dat het vreselijk wordt en dat je jezelf meerdere malen stevig tegen komt. De eerste klim vanaf Bedoin was goed te doen. Natuurlijk is het bos zwaar en komt het 10 kilometer lang niet onder de 10% maar je weet dat er nog 2 beklimmingen gaan komen. Na de stempel bovenop de top begon de ellende met de afdaling naar Malaucene. De temperatuur was een paar graden boven nul en er viel natte sneeuw. Tot op het bot verkleumd probeerden we ons op te warmen met koffie en croque monsieurs.
En toen begon de 2e klim die nodig was om weer helemaal op te warmen. Ook hiervan was de eerste 10km prima op te fietsen, maar wat daarna kwam; alsof de duivel ‘m er zelf had neergelegd. Percentages van 12% en soms 13%. IJskoud kwamen we boven, wetend dat we over de helft waren. Snel de tussentijd opschrijven op de top in de souvenirshop en door in de lange afdaling naar Sault. In het dorp scheen een zonnetje en met 25 graden knapten we weer aardig op, maar het beste was er wel af. De laatst klim was op karakter en streed iedereen in stilte. Weer kregen we met alle weersomstandigheden te maken en de laatste kilometers gingen meter voor meter in een waas voorbij.
Maar die euforie op de top! En de slotafdaling terug naar Bedoin. De reflectie op het mentale gevecht van de dag en de trots. Man man man, wat een fietsavontuur met een mooie digitale herinnering!
Nu door naar de Maratona dles Dolomites dit jaar. En weer met de hulp van Boyd, die ons als kundig en betrokken trainer bijstaat met tips, trainingen en aanmoedigingen. Ook deze winter trainen we weer door. En de volgende waarschijnlijk ook. We hebben het te pakken, dat Wattbike virus.
Geschreven door WattCycling enthousiasteling Erik Jan
Net als Erik-Jan en zijn vrienden ook trainen voor een gaaf doel, maar nog geen lid? Iedere week organiseren we mooie trainingen. Neem een proefperiode en ervaar ook de meerwaarde van de WattCycling trainingen!
