Hou van Koeien en vind je Wortel

Afgelopen week was ik op het Leaders in Performance congres van het NOC*NSF. Een plek waar de crème la de crème van de sportwereld bij elkaar kwam om van elkaar te leren en vakgebied overstijgende ontwikkelingen te presenteren. Dagen doordrongen van bevlogenheid, diepgang en drang naar vooruitgang onder leiding van mannen als Merijn Zeeman, Dave Brailsford en Jeroen Otter. Over de opgedane (levens)lessen en verhalen zou ik een boek kunnen schrijven, maar ik beperk me in deze column tot het thema van komende week. Met een beetje hulp van een koe en een wortel. Lees verder!

Gaan voor het beste. Niet soms, maar iedere dag weer. Excelleren, grenzen verleggen en het onmogelijke mogelijk maken. En niet vergeten te innoveren, interdisciplinair samen te werken en het verschil te blijven maken. Zo klinisch hygiënisch als deze woorden misschien klinken was het absoluut niet, maar geeft wel een glimp van hoe de sport dezer dagen meer en meer benaderd wordt. Van pijn controleren tot verschillende devices om slaap en herstel te controleren en van gemodificeerd bakpoeder om de verzuring uit te stellen tot een ‘data trendwatcher’ die altijd met je meekijkt. De wereld van beter worden gaat steeds minder over nostalgische rozen bij kaarslicht en knetterharde kasseien, maar is een digitaal pad vol getallen, afkortingen en flikkerende schermpjes.

Doet dat wat met de charme? Absoluut. En met het verhalende en magische van sportemotie? Het lijkt er wel op. Is het daarmee een ‘verkeerde’ weg? Ik denk het niet. Zo kunnen we door de onderzoeken van Harald Thune Jørstad steeds beter cardiologische screenings uitvoeren en daarmee abnormaliteiten aan het hart eerder detecteren. Wie weet hadden Sonny Colbrelli en Nathan van Hooydonck nog op de fiets gezeten als we dit eerder hadden gekund. En ook de ondoorgrondelijke preventiemodellen van Maarten Moen hebben een significant effect op zowel de fysieke als mentale gezondheid van sporters gedurende en na hun carrière. Moeten we het menselijke randje dan maar steeds verder over boord gooien of door het ijs laten zakken?

Wanneer je naar allesomvattende atleet-managementsystemen kijkt is het antwoord daarop duidelijk: nee. Het is de menselijke blik, de gevoelsfactor, en de atleet voor of achter alle data die de doorslag geeft. Dus het voorkomen of oplossen van problemen lukt alleen met mensen die open staan voor het oplossen hiervan. En waar data vaak alleen maar meer aan het licht brengt, zijn het de ‘goede’ mensen die in staat zijn problemen zo klein mogelijk te houden. En hoe fijn is het dan ook als er experts zijn die het beste van twee werelden kennen.

Zo is het mooi dat de Head of Performance Nutrition van Jumbo – Visma, een man die meer dan 200 artikelen op zijn naam heeft staan en samenwerkt met vele Olympisch-, Wereld en Champions League kampioenen, ook zijn verhalende klassiekers kent. Van de ‘Gummy Bears’ van Peter Sagan na de finish voor de snelle suikers tot de Tour van 1950 waar Algerijn Abdel Zaaf een fles wijn leegdronk, onder een boom in slaap viel, en na een uur weer op de fiets stapte en de verkeerde kant op reed. Van deze parate verhalende kennis krijg ik toch wel een doorbakken biefstuk als zeem in mijn broek. Het gaat erom dat je op het juiste moment de bijl aan de wortel kan leggen. Maar dat ook nog eens weet over te brengen. Het liefst nog voor dat het ontstaat.

Is het daarnaast makkelijk als je niet op een bos wortelen hoeft te kijken en over de nodige budgetten beschikt? Daar lijkt het wel op als we Dave Brailsford mogen geloven. De gewortelde Welshman is het brein achter de successen van British cycling, Team Ineos, voetbalclub Nice en heeft ook een stevige hand in het All Blacks rugbyteam en het F1 team van Mercedes. Een man die ooit droomde van in de gele trui rijden en op de bonnefooi naar Frankrijk trok om daar nog geen deuk in een pakje boter te fietsen en het over een andere boeg te gooien. Hij besloot enabler te worden voor het succes van anderen en vond in ene kleine knaap genaamd Bradley Wiggins zijn eerste ‘project’. Voeg daar een gezonde dosis geluk aan toe en de rest is geschiedenis. Waar hij helaas niets losliet over de toekomst van Remco Evenepoel of het eventueel kopen van Manchester United, sloot hij de dag af met een duidelijke les…

‘Hou van koeien, en niet van de stok’. Als sporter en mens heb je de verantwoordelijkheid te nemen om op zoek te gaan naar je eigen wortel. En dat zit niet in perfectie, maar in zo goed doen als je kan vanuit een stukje intrinsieke motivatie. En vanuit die verantwoordelijkheid volgt een stukje eigenaarschap. Dus als jij tegen alle data in wil gaan, en iedere dag een zak hamka’s wil eten en tien kilometer met de hond wil wandelen omdat je daar Wereldkampioen mee denkt te worden, dan moet je dat doen. En of het nu om jezelf of een andere koe gaat…hou van koeien en kom erachter wat jou of iemand anders zijn wortel is. Aan de stok of zweep zit namelijk een limiet.

Al mag je eens in de zoveel tijd iemand prima een klein tikje met een wortel geven…

Geschreven door WattCycling trainer Boyd ‘El Tractor’ Welsink

Ook een onverwoestbare tractor kan wel eens sputteren

Komende week staan alle trainingen in het teken benchmarken. Zowel 1 minuut, 5 minuten als 20 minuten testjes staan op het programma. En daarnaast is er ook de mogelijkheid de MaxRamp te doen om de trainingszones weer even te kalibreren. En wanneer de data kloppen, kan er specifiek getraind gaan worden en verhalen worden geschreven. Dus kom komende week trainen om vanuit daar een winter Als Primoz Roglic, Bradley Wiggins of Abdel Zaaf tegemoet te gaan en je eigen legende te schrijven.